Jednym z rodzajów aktywności zaspokajająca naturalną potrzebę ruchu są zabawy. Uczą one współdziałania, wdrażają do życia w grupie, rozbudzają ambicje, a jej dobrowolny charakter czyni ją bardziej interesującą. Zabawa wpływa też na rozwój intelektualny poprzez wcielanie się w różne postacie, rozwój sprawności ruchowej, zręczności manualnej, poprawę kondycji fizycznej oraz samopoczucie.
Już nasi przodkowie odczuwali naturalną potrzebę i skłonność do zabawy. Były one formą miłego spędzania wolnego czasu, rozrywki w gronie rodzinnym czy rówieśniczym. Rodziły się żywiołowo: na drogach, podwórkach, dziedzińcach szkolnych lub w domach przy kominku. Były wymyślane zarówno przez dorosłych i młodzież.
Mając na uwadze: wdrażanie do aktywnego uczestnictwa w kulturze fizycznej w środowisku rówieśniczym i rodzinnym, rozwijanie zainteresowań i umiejętności ruchowych wychowanków, uświadamianie wartości zabaw w kształtowaniu sprawności fizycznej, poszerzenie wiadomości z zakresu zabaw wywodzących się z rejonu Wielkopolski, poprawę kondycji fizycznej wśród uczniów z niepełnosprawnością intelektualną, uczniowie klas 5au, 5bu, 5 cu, 7au, 7bu, 8au, 8du szkoły podstawowej dla uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym rozpoczęli działania w ramach programu edukacyjno – profilaktycznego „Hej ho, hej ho na dwór by się szło. Kiedy babcia i dziadek byli mali, czyli zabawy naszych dziadków”.
Miesiąc październik i listopad upłynął nam bardzo szybko. Poznaliśmy nową – starą zapomnianą zabawę tj. Walka narodów. Wykonywaliśmy ćwiczenia, zadania i skoki z gumą. Nie lada wyzwaniem było pokonywanie przeszkód – labiryntów z gumy – sznura. Przypomnieliśmy sobie również stare zabawy: mam chusteczkę, chodzi lisek koło drogi czy chowanego. Radość sprawiało nam zarówno szukanie, jak i chowanie się w najróżniejsze kryjówki. Nie zabrakło też i tańca do piosenki: Marynia. A odważniejsi bawili się w zabawę „ Mżyku ”.
opracowała mgr Anna Kryś
