Podobnie jak w zeszłym roku, Szkolne Koło Wolontariatu przystąpiło do akcji wspierania bezdomnych psów w wolsztyńskim Przytulisku. Zbiórka trwa od 12 do 20 listopada.
Chętnych prosimy o przynoszenie:
legowisk, karmy dla zwierząt, misek, grubych smyczy (dł. min. 2m) lub kocy.
Zebrane rzeczy prosimy przynosić do sali 35a. Te rzeczy będą na pewno przydatne dla psów w trakcie zbliżającej się zimy.

„Wielkoduchy” w ramach Szkolnego Koła Wolontariatu pod kierunkiem Pani Izy przygotowały z tej okazji gazetkę ścienną na korytarzu w naszej szkole.

 Zapraszamy do akcji!!! 🙂

Pod nieobecność swoich starszych kolegów z klasy III, pierwszoklasiści wzięli udział w zajęciach z psychologiem i pewną wyjątkową postacią. Słoneczko „Spokojnej Szkoły” zaprosiło najmłodszych uczniów, by poprzez gry i zabawy integracyjne nauczyli się podejmować współpracę, okazywać sobie wzajemny szacunek, a przede wszystkim – dobrze się razem bawić! W ten sposób zyskaliśmy 5 nowych uczestników programu profilaktycznego, który promuje koleżeństwo i nieagresywne formy rozwiązywania konfliktów.

Zaczęliśmy od przywitania w kole piosenką i serią zabawnych powitań – witaliśmy się stopami, plecami, nosami, śmiejąc się przy tym i dobrze bawiąc. Następnie, by lepiej się poznać, zagraliśmy we „Wszyscy, który… wchodzą do koła”. Dzięki tej zabawie mogliśmy zobaczyć, ile nas łączy – zarówno pod względem cech fizycznych, jak i upodobań czy marzeń.

Tak się składa, że wśród tegorocznych pierwszoklasistów mamy samych chłopaków, którzy tryskają energią i trudno im długo usiedzieć w miejscu. W związku z tym kolejne zadania połączone były z ruchem. Dawały okazję do poćwiczenia w parach i doświadczenia współpracy (podczas zabawy w wiosłowanie) oraz rywalizacji (w walce kogutów).

Słoneczko poprosiło uczniów, by pozostawili jakiś ślad po zajęciach. Aby wszyscy uczniowie mogli poznać nowych uczestników, przygotowaliśmy portrety, które później zawiesiliśmy na szkolnej gazetce.

Mikołaju! Tomku! Karolu! Damianie! Kacperku!
Serdecznie witamy Was w gronie uczestników „Spokojnej Szkoły”
i mamy nadzieję na udaną współpracę! 🙂

oprac. Marcelina Szemberg

Program edukacyjno – profilaktyczny   ,, Z przyroda za Pan Brat”

Jesienią w szkole

Uczniowie Szkoły Podstawowej klasy 1-3 (1au, 2au, 2bu, 3au, 3bu,)  z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym i znacznym w ciągu całego roku szkolnego realizują program edukacyjny
pt: ,, Z przyroda za Pan Brat”.

Celem naszego programu jest:

pogłębianie wiadomości na temat roślin i zwierząt, również tych chronionych , dostrzeganie zmian zachodzących w przyrodzie w poszczególnych porach roku, kształtowanie podstawowych zasad ochrony środowiska, udział w akcjach ekologicznych, a przede wszystkim kształtowanie poczucia odpowiedzialności za środowisko przyrodnicze wokół nas.

Jesień to bardzo ciekawa i kolorowa pora roku. 23 września to kalendarzowy początek jesieni.
W przyrodzie zachodzi bardzo dużo zmian, które możemy zaobserwować w ogrodzie, parku, lesie czy na spacerze. Wszystko wokół nas w przyrodzie się zmienia, obserwowaliśmy to wraz z naszymi uczniami.

Wybraliśmy się na spacer do parku w poszukiwaniu jesieni.

Obserwowaliśmy przyrodę w parku, podziwialiśmy jesienny krajobraz znaleźliśmy wiele jesiennych darów w postaci kasztanów, żołędzi, jarzębin, szyszek i liści, które zabraliśmy do klas.
Przyniesione przez nas ,, skarby ”wzbogaciły nasze kąciki przyrody.

Nie zapomnieliśmy również o skarbach z ogrodu i sadu przyniesione przez nas owoce i warzywa wykorzystaliśmy do przygotowania zdrowych posiłków.

Pamiętaliśmy o myciu owoców.

Młodsi uczniowie napracowali się przy krojeniu owoców , żeby zrobić owocowe koreczki, ale było warto. Deserek był pyszny i bardzo bogaty w witaminki.

Krojenie wymagało dużych umiejętności nie było łatwe.

A oto i efekt naszej pracy ….

  Wszystkim uczniom bardzo smakowało mniam   mniam…

Natomiast starsi uczniowie również pracowali i kroili i przygotowując sałatkę warzywną.

  Wszyscy sumiennie wykonywali swoje zadanie…

Praca była ciężka i dla wytrwałych,   ale z pomocą pani, niektórym też się udało.
 

Zrobiliśmy też jesienne prace – w różnej technice i z różnych materiałów – tylko popatrzcie:

Nasza przygoda z JESIENIĄ zakończyła się akcją sprzątania grobów na cmentarzu przed 1 listopada.

Niektórzy nawet zagrabiali i porządkowali liście, nie była to łatwa praca.

Zobaczymy co nas czeka w kolejnej porze roku – gdy nadejdzie Zima.

4 listopada Uczniowie naszej szkoły oraz uczestnicy WTZ wraz z trenerem Waldemarem Gmerkiem uczestniczyli w Mityngu Pływackim Olimpiad Specjalnych w Szamotułach.

Nasi zawodnicy wykazali się znakomitymi umiejętnościami oraz sportowym duchem walki, zdobywając wysokie wyniki:

4 listopada 2015 roku w ramach projektu edukacyjno- profilaktycznego „Ciekawy region, ciekawi ludzie” oddziały klas 1, 1au i 2au wraz z paniami wybrały się do Kluczewa. W gospodarstwie agroturystycznym „U Kowola” przywitał nas wuja Krzysiu, który przygotował dla nas wiele atrakcji.

Na dobry początek ciocie przygotowały dla nas słodką niespodziankę: smaczne rogaliki i placek drożdżowy. Wszyscy jedli, że aż uszy im się trzęsły.

Po posiłku wuja Krzysiu pokazał nam wykonane z drewna zabawki, którymi bawiliśmy się na podwórku. Zabawek było tyle, że każdy z nas znalazł coś dla siebie. Poznaliśmy także króliki i koty, które miały bardzo miękkie futerko.

 






 





Wuja Krzysiu zaprosił nas także do 100letniej chaty gdzie opowiedział nam historie ze swojego dzieciństwa. Wszyscy słuchaliśmy z zaciekawieniem.

Kiedy wyszliśmy na podwórek wuja przedstawił nam kolejne swoje zwierzątka: kozy, owce, krowy i świnie. Mieliśmy okazje je pogłaskać i nakarmić.

Na wielu z nas kontakt ze zwierzętami zrobił ogromne wrażenie.

 



Koleją niespodzianką była przejażdżka traktorem. Wuja Krzysiu pokazał nam największą piaskownicę jaką do tej pory widzieliśmy i domek baba jagi. Usłyszeliśmy także legendę o powstaniu Kluczewa. Po drodze podziwialiśmy krajobrazy wsi. 
 


Po powrocie z przejażdżki, na podwórku, czekało już na nas ognisko.

Wuja Krzysiu pokazał nam także jak zrobić swojskie masło. Po wielu atrakcjach i zabawie wszyscy zgłodnieliśmy więc chętnie usiedliśmy do stołów i zjedliśmy kiełbaski z ogniska.
Nadszedł czas pożegnania. Dzięki wycieczce zdobyliśmy nowe doświadczenia, dowiedzieliśmy się też jak dawniej wyglądało życie na wsi. Po całym dniu wrażeń, zmęczeni ale szczęśliwi wróciliśmy do szkoły.