3 grudnia 2019 r. obchodzimy Międzynarodowy Dzień Osób Niepełnosprawnych. Celem spotkań z tej okazji w naszej szkole jest poznanie sylwetek niepełnosprawnych zawodników, ich sportowych zainteresowań oraz dyscyplin sportu osób niepełnosprawnych. W tym roku 25 listopada, gościliśmy Państwa Annę i Wiesława Rzannych, których sportową pasja jest armwrestling. Pan Wiesław Rzanny to utytułowany zawodnik polskiego armwrestlingu. Ma w swoim dorobku medale Mistrzostw Polski i Pucharu Polski, wysokie lokaty w Pucharze Świata Zawodowców. W kwietniu tego roku zdobył złoty medal Mistrzostw Polski w swojej kategorii wagowej w siłowaniu na lewą rękę.
Jako sędzia armwrestlingu przedstawił na czym polega ta dyscyplina. Dowiedzieliśmy się, że armwrestling to po angielsku „siłowanie się na ręce” lub dokładnie „zapasy” „na rękę”. Armwrestling to sport walki w formule „jeden na jednego”. Dwie zawodniczki, lub dwóch zawodników walczy stojąc (lub na wózkach) przy specjalnym stole. Ogromnym atutem siłowania się na ręce, jako sportu jest też to, że mogą je uprawiać osoby niepełnosprawne – osoby niewidome, niesłyszące, po porażeniach, niepełnosprawni ruchowo. Zawodnicy ci rywalizują między sobą, ale wielu z nich z powodzeniem startuje na zawodach z pełnosprawnymi przeciwnikami. Łokcie rąk walczących oparte są o podłokietniki. Zwycięża ten, kto dociśnie rękę (dłoń) przeciwnika do poduszki stołu. Armwrestling nie jest sportem olimpijskim, ale posiada struktury organizacyjne (Federację Światową, Europejską i Związki krajowe). Uprawiany jest amatorsko i profesjonalnie przy czym zawodowcy mogą startować w zawodach amatorskich. W Armwrestlingu obowiązują kategorie wagowe i wiekowe. Startują juniorzy do 18 lat, oraz jest kategoria grand masters – powyżej 50. roku życia, tak więc walczyć może każdy. Nasz gość startuje w kategorii 90 kg. Siłują się zarówno mężczyźni jak i kobiety. Zawody w armwrestlingu rozgrywane są na obie ręce, lub raz na prawą, raz na lewą rękę.
Pan Wiesław opowiedział również jak wygląda armwestlingowy trening i przedstawił sylwetki dwóch niepełnosprawnych kolegów startujących w zawodach. Pan Dawid Łapa
i Radosław Kwietniewski to przykłady młodych ludzi którzy pozbawieni pełnej sprawności ruchowej (pierwszy urodził się z dziecięcym porażeniem mózgowym, drugi uległ wypadkowi i leżał w śpiączce) realizują się sportowo startując w para – armwrestlingu. Obaj zdobywają medalowe miejsca w zawodach Mistrzostw Polski, Pucharu Polski i Pucharu Świata. Sylwetki tych dwóch młodych ludzi są następnym przykładem (obok poznanych wcześniej niepełnosprawnych para-kajakarzy, zawodników rugby, biegaczy) tego, co daje zaangażowanie w sport. Mówi się, że sport daje „drugie życie”, kształtuje charakter, pomaga walczyć z chorobą oraz otwiera na innych ludzi i świat. „Od urodzenia choruję na dziecięce porażenie mózgowe – mówi wprost Dawid. – Nigdy nie użalałem się nad sobą i swoją chorobą. Robiłem wszystko, żeby było lepiej.” Radek: Najważniejsze zasady, którymi kieruję się w życiu to „Co mnie nie zabije, to mnie wzmocni” i „Dzień bez uśmiechu, jest dniem straconym”. Myślę, że i my możemy skorzystać z tych jakże prostych a cennych uwag – bądźmy silni w swoich działaniach, wspierajmy jeden drugiego, a aktywność ruchowa niech rozwija nasze ciała i umysły.
Najwięcej radości sprawiły pojedynki naszych uczniów w armwrestlingu na profesjonalnym stole. Każdy mógł powalczyć, również z naszym zaproszonym mistrzem i „położyć go na rękę”.
Pan Wiesław pokazał również skromną część dużej kolekcji zdobytych nagród. Miejmy nadzieję, że powiększy się ona o upragniony krążek, bo już na dniach nasi goście jadą na ważne dla nich zawody – Puchar Świata Zawodowców i Mistrzostwa Świata, które odbędą się na początku grudnia w Rumii w Polsce.
Życzymy powodzenia!!!
opracowała: mgr A. M. Haglauer
